Ειρήνη Δερέμπεη, Jordi Savall: Κόνιαλης

Κόνιαλης

Στίχοι – Μουσική: Παραδοσιακό της Καππαδοκίας

Ααααχ! Κόνιαλη μου σαν σε ιδώ στην αγορά και με σκέρτσο να μου κόβεις παστουρμά και σουτζουκάκι, αμάν Κόνιαλη μου, με το μαχαίρι που κρατάς μου πήρες τη ζωή μου χωρίς εσένα δεν μπορώ να ζήσω Κόνιαλη μου.

Ααααχ! Κόνιαλη μου θέλω να γλεντήσουμε στις ταβέρνες με ουζάκι, παστουρμά και σουτζουκάκι να μεθύσουμε ταίρι μου για να σε κάνω να μιλήσουμε αμάν, άμαν Κόνιαλη μου μαζί θα ζήσουμε. Παραδοσιακό τραγούδι των Τουρκόφωνων προσφύγων της Καππαδοκίας, που το έφεραν μαζί τους από την πατρίδα τους. Κόνιαλι (Κόνιαλης) στα Τούρκικα είναι η ονομασία των κατοίκων της Βυζαντινής πόλης Ικόνιο (Κόνια).

Ήταν γνωστό σε ολόκληρη την Μικρά Ασία. Στον ελληνικό κόσμο, συναντιόταν σε διάφορες παραλλαγές, ως “Κόνιαλι” στην Καππαδοκία, τραγουδισμένο στα τούρκικα, ως οργανικός καρσιλαμάς στα παράλια Μ. Ασίας και Πόντου, ως μιμητικός, σατυρικός “Λαΐσιος” χορός στους Μάρηδες Έβρου, ως “Κουτσός ή Αϊντίνκους” στην Νέα Βύσσα Έβρου, ως Ατσίκ Χαβασί των Γκακαβούζηδων στα Χρυσοχώραφα Σερρών, ως το τραγούδι “Η Βράκα” σε Δωδεκάνησα και Κύπρο, ως το “Γιαβρί” στη Λέρο, ως ελληνόφωνη διασκευή από τη Ρόζα Εσκενάζυ τη δεκαετία του ’20.

• Από την Εναρκτήρια συναυλία του Festival Monteverdi -Vivaldi

• Scuola Grande di San Giovanni Evangelista, Venezia Λύρα, ενορχήστρωση: Jordi Savall Τραγούδι: Ειρήνη Δερέμπεη Φωνητικά: Lior Elmaleh Παίζει το μουσικό σύνολο HESPERION XXI. Haig Sarikouyoumdjian: Duduk Yurdal Tokcan: Oud Hakan Güngor: Kanun Dimitris Psonis: Sancur & Moresca Driss El Maloumi: Oud Pedro Esteran: Percussion HESPERION XXI

Πηγή: Venetian Center for Baroque Music